föstudagur, september 30, 2005

Í gær hélt ég á 35. þúsund dala ávísun! Þetta var borgun Kandadísku ríkisstjórnarinnar til Raymonds Raven. Þeir voru að borga honum bætur fyrir það hve illa var farið með hann í hinum svokölluðu "Residential Schools", sem voru reknir af kanadíska ríkinu og Kaþólsku kirkjunni. Kaþólska kirkjan skuldar Raymond enn þá 10 þúsund dali, vegna þess að hún segist ekki geta borgað svona mikið og einnig vegna þess að hún segist ekki hafa borið ábyrgð á því að þessi skólar hefðu verið stofnaðir. En hún ber ábyrgð á þeirri misnotkun sem prestar og nunnur beittu þessi börn. Ekki trúir Illugaskotta að kirkjan hafi ekki efni á að borga 10 þúsund dali, páfinn baðar sig í gulli þarna suður í Róm!!!!

Þessi blindi, fótalausi og einnar handar maður, er einn sá sterkasti karkater sem ég hef kynnst. Hann vill lifa, hlæja og hitta fólk. Í þessum heimavistarskólum var menning, tungumál og siðir indjána barin úr þeim, með líkamlegu og andlegu ofbeldi. Raymond sagði mér að sakleysi hans hefði verið rænt frá honum þegar hann var 14 ára, það var nunna sem gerði það. Illugaskotta hugsaði sitt á meðan bílinn sem við vorum í flaug á milli húsa, garða og trjáa, á leið með okkur í bankann svo hann gæti leyst ávísunina sína út. Til að reikna út hve miklar bætur hver og einn fær sem hefur verið í Residential school, þá eru gefin stig fyrir mismunandi misnotkun, mismunandi ofbeldi, lengd dvalar, þeirra ára sem viðkomandi dvaldi í skólanum og svo framvegis.

Ég spyr mig, hvernig er hægt að mæla í punktum þjáningar fólks?

Indjáninn sat framm í, og sagði mér nánar frá hvað hann mátti upplifa. Ógleðin rann um blóðið á mér. Reiði í garð ríkisins og kaþólsku kirkjunnar kviknaði í huga mér. Hins vegar sat Raymond sterkur og sagði mér frá. Hann sagði mér að hann væri búin að fyrirgefa þeim það sem hafði verið gert í garð hans. Þeir hefðu rænt sig æskunni en hann gafst aldrei upp. Núna vill hann eyða peningum sínum fyrir fjölskylduna sína.

Hins vegar sagði hann mér einnig að saklaus hvítur maður hefði verið dæmdur í fangelsi, þar hefði þessi gaur dvalið í 4 ár. Núna fær hann bætur sem nema 1 milljón kanadískra dala á ári frá ríkinu. Hver er munurinn á þjáningu hans og þeirra indjána sem máttu dvelja í Residential schools? Afhverju fær þessi gaur hærri bætur en indjánar? Gæti það verið vegna þess að hann er hvítur?

Residential Scholls eru svartur blettur í sögu Kanada. Þar átti sér stað þjóðarmorð, sem snérist um það að eyða tungumáli indjána, láta þá hætta segja sögur eða notast við sína menningu. Ef þessi börn dirfðust til þess að tala Ojibway eða Cree tungumálið var þeim refsað með barsmíðum eða öðru verra. Þessum börnum var rænt frá foreldrum sínum af lögreglunni og þau voru færð í skóla. Langa hárið þeirra var klippt, þau látin ganga öll í eins fötum og samskipti þeirra við fjölskyldu sína og samfélag hvarf. Allt gekk þetta út á það að láta Indjána samlagast hvítu samfélagi og auðveldara væri að ánetjast auðlindir þeirra, komast yfir landið þeirra og þær auðlindir sem þar er að finna.

Gary strauk 3 sinnum úr Residential School, eftir þriðja strokið hættu þeir við að elta hann. Eftir annað strokið náði presturinn honum úti í skógi, hann hafði elt Gary, sá fótsporin í snjónum. Gary sagði að hann hefði barið sig lengi, en eins og Gary sagði: "Ég var sterkur og þrár, og ákvað að ég myndi strjúka aftur, sem ég gerði".

Jæja,,ekki fallegar sögur, fleiri sögur hef ég skráð í tölvuna en þær birtast ekki á þessu bloggi. Haustið kemur hratt hingað núna. Það er logn, skýjað og riging. Haust kveðjur til ykkar, frá Björkinni.

Engin ummæli: