Ég mun geta fallegað barnið mitt, ekki góð íslenska,  en vildi einmitt segja þetta svona. Las, krotaði í og sá hvað ég hef skrifað viðurstyggilega fljótfærnislega og lélega ritgerð. Enda vissi ég ekkert í minn haus í vetur, nema að ég vildi skrifa eitthvað um fornar útskýringar á náttúrunni. Ég veit núna hvernig draugar eiga að skrifa ritgerð á vitsmunalegann hátt!

Rok úti en þægilegt veður, það myndi ég segja. Í dag ætla ég að gera eitthvað skemmtilegt. Hvað ætti það að vera? Humm klifra eitthvað? Skoða eitthvað nýtt? Lesa bækur? Lesa greinar? Bora í nefið? Hugsa um allt það sem lætur mig hlæja? Stökkva í sjóinn og sjá hvað ég get synt langt án þess að krókna?
 
Illugaskotta fer allavegana í sinn vanalega göngutúr og í sund, því það er besta byrjun á degi sem til er í augnablikinu.

Er bara að vakna, það er rok inni í herberginu mínu og það lætur mig sofa endalaust.

Ferðalög, sjoppur, bensín, pylsur, franskar, hamborgarar, fellihýsi, tjaldvagnar, kók, rauður litur, stuð og gaman. Þannig sér maður einhvern vegin geðveikina fyrir sér sem fylgir þessum íslensku ferðalögum þjóðvegs númer eitt. Það yrði mesta pynting í heimi fyrir Illugaskottu að vera neydd í ferðalag með fellihýsi í afturdragi. Svo þyrfti hún að kaupa rautt eitthvað, borða pylsur og drekka kók og versla við Essó því þá gætu þau öll sem væru með henni í bílnum t.d. kall og börn látið stimpla einhverja geðveiki í vegabréfið sitt sem Essó gefur út, svo maður geti verið enn þá stressaðri í ferðalaginu. "Má alls ekki gleyma að láta stimpla krakkar í vegabréfið, annars fáum við ekki pylsu og kók og rautt."

Ég segi rautt, því það virðist vera hinn fjörugi litur og hamingja og stuð.